TO ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ,Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΛΗΣΤΗΣ

 

Ολοι μας γνωρίζουμε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη.Ηταν εκείνος που πρόδωσε Τον Χριστό με ένα φιλί, βγάζοντας έτσι, όλη την χολή της προδοσίας του.Ηταν εκείνος που ως μαθητής,γνώρισε τον Χριστό απο κοντά,άκουσε την διδασκαλία του,ήτανε δίπλα του όλο αυτόν τον καιρό και ΕΖΗΣΕ τον Ιησού ως θεάνθρωπο.Είδε με τα μάτια του, όλα τα θαύματα του διδασκάλου του.Γνώριζε πολύ καλά Τον Ιησού Χριστό.Αυτό που δεν γνώριζε ο Ιούδας ή δεν ήθελε να παραδεχτεί, ήταν το δυσώδες πάθος που επέτρεψε να μπεί μέσα στην ψυχή του και το οποιο δεν είναι άλλο απο την ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ.Αρκετοί πατέρες της Εκκλησίας μας το κατατάσουνε στα χειρότερα πάθη, διότι είναι τρομερά δύσκολο να απαλλαγεί ο άνθρωπος απο αυτό το δαιμονικό πάθος.Αυτήν η ανίατη και μόνιμη ''αρρώστια'' οδηγεί τον άνθρωπο στην πλεονεξία και κατ'επέκταση στην αυτοκαταστροφή.Ως συνεπακόλουθο της πλεονεξίας του,ο φιλάργυρος,δεν διστάζει να κάνει ακόμα και τις χειρότερες πράξεις εναντίον του συνανθρώπου του.Ο Αγιος Ιωάννης ο χρυσόστομος λέει για την  φιλαργυρία:  ''Η πλεονεξία,είναι θηρίο που μένει πάντα ακμαίο και δεν μαραίνεται ποτέ .Ο εραστής της πλεονεξίας,υποκύπτει στον διάβολο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον ''.
  Ετσι ο άνθρωπος ο υποδουλωμένος σε αυτό το πάθος δεν διστάζει να προδώσει ακόμα και τα ποιο ιερά πράγματα και πρόσωπα στην ζωή του,προκειμένου να κερδίσει ο ίδιος αυτό που θέλει.Η προδοσία είναι η πιο μισητή πράξη την οποια μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος και η οποια προκαλεί την αντιπάθεια και την απέχθεια όλων.Ο προδότης γεύεται αργά η γρήγορα τον αποκλεισμό των άλλων,το μίσος και την γενική κατακραυγή.Ο Μέγας βασίλειος αναφέρει ότι: ''όπως κάνουν τα ψάρια, έτσι και ο πλεονέκτης καταπίνει στο απύθμενο στομάχι του τους αδύναμους. Είναι αδύνατο ο πλεονέκτης να μη στραφεί κατά του συνανθρώπου του.'' Ετσι και ο Ιούδας προκειμένου να πάρει τα 30 αργύρια δεν δίστασε να προδώσει Τον διδάσκαλό του.Οταν κατάλαβε πλέον το κακό που είχε κάνει,ένοιωθε τύψεις και ενοχές.Ομως η υπερηφάνεια του δεν τον άφησε να πάει να ζητήσει συγνώμη απο τον Χριστό.Τα χείλη του δεν βγάλανε ούτε μια λέξη αληθινής μετάνοιας και ικεσσίας για συγχώρεση,όπως έκανε ο πέτρος ο οποιος αντιλαμβανόμενος την άρνηση που έκανε στον Κύριο,έτρεξε αμέσως με μάτια δακρυσμένα και ψυχή μετανοιωμένη να ζητήσει συγνώμη.
  Ο προδότης Ιούδας είχε τόσο ριζωμένο το πάθος της φιλαργυρίας μέσα του,που η καρδιά του γέμισε με τα χειρότερα συναισθήματα και με πρώτο και κυριότερο την υπερηφάνεια.Και έτσι μπόρεσε εύκολα να μπεί και η απόγνωση και η απελπισία στην οποια τον έριξε ο διάβολος.Οι τύψεις του, μαζί με την απόγνωση και την απελπισία του, τον σπρωξανε κατευθείαν εκεί ακριβώς οπου ήθελε ο διάβολος...στην αυτοκτονία.Αντί να διορθώσει το κακό που έκανε ζητώντας συγνώμη απο τον Χριστό,εκείνος έπραξε και άλλο κακό.Το μεγαλύτερο και ισχυρότερο όπλο του διαβόλου κατά των ανθρώπων είναι η απελπισία και η απόγνωση.
   Απο την άλλη μεριά είναι και ο ληστής,ο οποιος έζησε μια ζωή στην παρανομία και στην αμαρτία.Ο ληστής δεν έζησε τον Χριστό,παρα μόνο λίγα λεπτά επάνω στον σταυρό.Δεν υπήρξε μαθητής του Χριστού αλλα ήτανε ένας κοινός εγκληματίας της εποχής του.Δεν διδάχτηκε απο τον Χριστό παρα μόνο τον άκουσε και τον είδε,λίγες στιγμές προτού πεθάνει.Και όμως ο ληστής,μετάνοιωσε,πίστεψε στον Χριστό και σώθηκε!!!Ενώ ο Ίούδας που ήτανε μαθητής του Χριστού,τον πρόδωσε με τον χειρότερο τρόπο και έχασε την ψυχή του.Η καρδιά του Ληστή επέτρεψε στον Χριστό να σπείρει μέσα του την Πίστη και την μετάνοια.Λίγα λεπτά πρίν τον θανατό του,ο εγκληματίας στα θολερά μάτια του κόσμου, κέρδισε τον παράδεισο!


    Αρθρο:Georgia Ntaouka