ΘΡΙΛΕΡ ΑΓΑΠΗΣ
Η σκιά σου χάνεται μες το σκοτάδι
κι έχεις τον πόνο ραμμένο στα μέτρα σου
κι ο φόβος να τρέχει στα μαύρα σοκάκια
στο χάραμα της άδειας καρδιάς σου …
Νοσταλγείς την ψυχική ηρεμία του αύριο
και η ομίχλη να πνίγει το αύριο του Βορά
τα άστρα να χαρίζουν το φως τους στην άβυσσο
κι εσύ χαραμίζεσαι χωρίς να ξέρεις
τι σε περιμένει στο αύριο …
Καταχωνιασμένα σακιά στοιβαγμένα
σε αλάνες που παίζουν παιδιά
κι ενώ περιμένουν να ακούσουν
σιωπηρές κουβέντες αγάπης
μες στα συντρίμμια η ομίχλη θολώνει
τα γκρεμισμένα κατάρτια νεκρών πλοίων
και ερείπια σπιτιών,
κάνει ο αέρας της πόρτες
να τσιρίζουν στο χάραμα .
Στα τρύπια αμπάρια των πλοίων
γεννιούνται φυλές ψαριών
κι εσύ ψάχνοντας αγάπη
που λείπει από όλους …
ενώ ο καθένας ψηφίζει από μόνος του
άγραφους νόμους .
Μια πόλη νεκρή με σβησμένα φώτα
μια αγάπη θολή που ψάχνει αντίδοτο .
Ζητάς το δίκιο χωρίς να ξέρεις αν το ‘χεις
ενώ εγώ περιμένω να ακούσω ,
μία σου λέξη … Αγάπης !
Βασίλης Μπαρλάκας
Η σκιά σου χάνεται μες το σκοτάδι
κι έχεις τον πόνο ραμμένο στα μέτρα σου
κι ο φόβος να τρέχει στα μαύρα σοκάκια
στο χάραμα της άδειας καρδιάς σου …
Νοσταλγείς την ψυχική ηρεμία του αύριο
και η ομίχλη να πνίγει το αύριο του Βορά
τα άστρα να χαρίζουν το φως τους στην άβυσσο
κι εσύ χαραμίζεσαι χωρίς να ξέρεις
τι σε περιμένει στο αύριο …
Καταχωνιασμένα σακιά στοιβαγμένα
σε αλάνες που παίζουν παιδιά
κι ενώ περιμένουν να ακούσουν
σιωπηρές κουβέντες αγάπης
μες στα συντρίμμια η ομίχλη θολώνει
τα γκρεμισμένα κατάρτια νεκρών πλοίων
και ερείπια σπιτιών,
κάνει ο αέρας της πόρτες
να τσιρίζουν στο χάραμα .
Στα τρύπια αμπάρια των πλοίων
γεννιούνται φυλές ψαριών
κι εσύ ψάχνοντας αγάπη
που λείπει από όλους …
ενώ ο καθένας ψηφίζει από μόνος του
άγραφους νόμους .
Μια πόλη νεκρή με σβησμένα φώτα
μια αγάπη θολή που ψάχνει αντίδοτο .
Ζητάς το δίκιο χωρίς να ξέρεις αν το ‘χεις
ενώ εγώ περιμένω να ακούσω ,
μία σου λέξη … Αγάπης !
Βασίλης Μπαρλάκας
Η ευκαιρία είναι σαν το βέλος δεν γυρίζει πίσω.Τραγωδία στη ζωή του ανθρώπου είναι ότι πεθαίνει μέσα του ενώ εκείνος ακόμη ζει....Σ'αντάμωσα στον ύπνο σου,χάιδεψα τα μαλλιά σου.. δανείστηκα τα μάτια σου και είδα τα όνειρά σου.Σ'αντάμωσα στο γέλιο σου,στα χείλη,στο φιλί σου,στο απέραντο της θάλασσας να περπατώ μαζί σου... Εμπειρία είναι αυτό που αποκτάς όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις αυτό που θες...Εμείς βγήκαμε από τα σπήλαιο,αλλά το σπήλαιο ακόμη δεν βγήκε από μέσα μας...Για να πετύχεις πολλά πρέπει να απαρνηθείς και πολλά.Όταν δίνεις να ξεχνάς,όταν παίρνεις να θυμάσαι...Εκτίμησε ότι έχεις πριν πάψεις να το έχεις...Η ευτυχία είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να δώσεις χωρίς να το έχεις...Μονάχα να 'ξεραν οι νέοι.Μονάχα να μπορούσαν οι γέροι!!!Για να ξέρεις πιο δρόμο θα πάρεις,πρέπει πρώτα να ξέρεις που θέλεις να πας...Η ζωή είναι σαν κέρμα ..Μπορείς να το ξοδέψεις όπως εσύ θέλεις...μια φορά!!!Μη φοβάσαι να γεράσεις.Είναι πολλοί εκείνοι που ποτέ δεν είχαν αυτό το προνόμιο.Αυτός που κυριαρχεί στους άλλους είναι ισχυρός.Αυτός που κυριαρχεί στον εαυτό του είναι πανίσχυρος...Η σιωπή είναι η πιο τέλεια έκφραση της περιφρόνησης... Τα λόγια πετάνε πιο μακριά από της σφαίρες.Επειδή κάποιος δεν σ'αγαπάει όπως θα ήθελες εσύ αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ'αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του...Η ζωή μοιάζει με την άμμο της θάλασσας,όσο την κρατάς σφιχτά στα χέρια σου τόσο πιο γρήγορα φεύγει...Όταν το παρελθόν γίνεται η πιο μεγάλη νοσταλγία,το παρόν σωπαίνει και το μέλλον καταδικάζεται στην πιο βαριά ποινή...να θυμάται για πάντα!Άγγιξε τα όνειρά σου κι εκείνα θα αγγίξουν εσένα...Έχεις το δικαίωμα να ρίξεις τον εαυτό σου όσο θέλεις και να τον σηκώσεις πάλι οπότε θελήσεις εσύ.Να θυμάσαι όμως ότι μόνο εσύ έχεις αυτό το δικαίωμα...Το να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη και να μην την εκφράζεις είναι σα να τυλίγεις ένα δώρο και να μην το δίνεις...Η μόνη διαφορά ανάμεσα στον άγιο και τον αμαρτωλό είναι ότι ο άγιος έχει παρελθόν κι ο αμαρτωλός μέλλον...Εκτίμησε ότι έχεις πριν πάψεις να το έχεις.Πρόσεχε τις σκέψεις σου,γιατί γίνονται λέξεις.Πρόσεχε τις λέξεις σου γιατί γίνονται προτάσεις.Πρόσεχε τις λέξεις σου,γιατί γίνονται συνήθεια.Πρόσεχε τις συνήθειες σου γιατί γίνονται πεπρωμένο...Κανείς δεν μπορεί να ανεβεί στην πλάτη σου,εκτός κι αν σκύψεις εσύ ο ίδιος...Αν θέλεις να ευτυχίσεις εκδικήσου .Αν θέλεις να ευτυχήσεις για μια ζωή,συγχώρα!Η ευτυχία είναι ένα άρωμα.Δε μπορεί να ραντίσεις τους άλλους χωρίς να πέσουν μερικές σταγόνες πάνω σου.Δεν παραδεχόμαστε τα μικρά ελαττώματά μας παρά για να πείσουμε τους άλλους ότι δεν έχουμε μεγάλα...οοουυυφφφ αυτά είναι μέσα στην ζωή μας που περνάμε χωρίς να τα καταλαβαίνουμε μερικές φορές...Αλλά όλο αυτό το ταξίδι το περνάμε γιατί γι'αυτό γεννηθήκαμε...Και κάθε άνθρωπος θα αγαπάει και θα το δείχνει με τον δικό του και μοναδικό τρόπο που έχει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή