EΛΠΙΔΑ!!!

  Κάθε μέρα που περνά, το καταπράσινο λοφάκι με τα πολύχρωμα λουλούδια και τους θάμνους, το βλέπω διαφορετικό. Σαν κάτι να αλλάζει. Τι κι αν το κοιτάζω από διαφορετικές οπτικές γωνίες από την ταράτσα του σπιτιού μου ακόμα και όταν βρίσκομαι στον κήπο της αυλής σαν κάτι να φταίει δεν είναι το ίδιο. Το μόνο που μένει σταθερό και αμετάβλητο είναι η πηγή που με το δροσερό της νερό σε μαγεύει και το ρυάκι που ξεχύνεται και καταλήγει στο μικρό ποταμάκι. Το νερό της πηγής σαν μικρός καταρράκτης πέφτει και καταλήγει στο ήσυχο ποταμάκι. Εκεί πέρα στις όχθες αν καθίσεις ώρα θα παρατηρήσεις λογιών λογιών πουλιά και ζώα που έρχονται για να ξεδιψάσουν.
   Την άλλη μέρα πάλι όλα μου φαίνονται διαφορετικά εκτός από την γάργαρη πηγή και το ρυάκι της. Δεν είναι μαγικό αυτό που γίνεται στην φύση; Όλα είναι πλασμένα με ξεχωριστό τρόπο που σε μαγνητίζει καθώς παρατηρείς τις ομορφιές του πλανήτη.Ο Θεός τα δημιούργησε όλα γιατί σε όλα υπάρχει λογική, όλα είναι μελετημένα από κάποιο υπέρτατο όν και μπορώ να πω με ακρίβεια ότι ο Θεός υπάρχει. Είναι εδώ!
   Μετά από λίγες βδομάδες το λοφάκι έχασε τα έντονα ζωντανά του χρώματα που ξεθώριασαν μπρος στις ακτίνες του ήλιου. Τα δεντράκια πέταξαν κάτω τα φύλλα τους που κίτρινα τώρα αύριο θα γίνουν λίπασμα και τροφή γι’ αυτά.Αγναντεύοντας το καφετί λοφάκι και περπατώντας από πάνω του έφτασα στην πηγή που παρέμεινε ακριβώς η ίδια. Είναι όμορφο αυτό που βλέπω κάθε μέρα κάτι διαφορετικό που σπάει την μονοτονία και τη ροή της ζωής.
   Ήταν καλοκαίρι, τώρα είναι φθινόπωρο, όλα αλλάζουν εκτός από κάτι. Αυτόν τον συλλογισμό τον παρομοιάζω με τις αλλαγές διάθεσης του κάθε ανθρώπου που δεν παραμένουν οι ίδιες στον χρόνο. Δηλαδή αν η διάθεση του ανθρώπου συμπεριλαμβάνει 4 εποχές άρα αυτές είναι που δίνουν το νόημα στην ζωή του για να μην βαριέται και να ζει την κάθε ώρα ξεχωριστά. Όσο για την πηγή μπορώ να την παρομοιάσω με την ελπίδα του καθενός για το αύριο που είναι μόνιμη και ριζωμένη μέσα του. Ζει και ελπίζει ο άνθρωπος για το καλύτερο. Άρα η φράση που λέει ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία είναι πολύ σωστή και εξακριβώνεται στο ότι δεν αλλάζει γιατί παραμένει στην ζωή όσο ζούμε.

   Άρα σύμφωνα με τις διαφοροποιήσεις που αλλάζουν τη διάθεση και την καθημερινότητα του ανθρώπου, πότε κρύο και πότε ζέστη, πότε λύπη και πότε χαρά, πάντα θα υπάρχει μια πηγή αισιοδοξίας για το καλύτερο και αυτή η πηγή είναι η …………. …….. ΕΛΠΙΔΑ !!!

Άρθρο: Βασίλης Μπαρλάκας
Βασίλης Μπαρλάκας